გენერალური ასამბლეა

გენერალურ ასამბლეას ადამიანის უფლებებზე მუშაობის მნიშვნელოვანი უფლებამოსილება აქვს. წესდების მე-13 მუხლის შესაბამისად იგი „გახდება სწავლების ინიციატორი და გასცემს რეკომენდაციებს საერთაშორისო თანამშრომლობის ხელშეწყობის მიზნით ეკონომიკის, სოციალურ, კულტურულ, საგანმანათლებლო და ჯანმრთელობის სფეროებში. იგი დახმარებას გაუწევს ადამიანის უფლებათა და ძირითად თავისუფლებათა განხორციელებაში ყველას, ყოველგვარი დისკრიმინაციის გარეშე რასის, სქესის, ენის ან რელიგიის საფუძველზე“. გენერალური ასამბლეის დეკლარაციები არ არის სამართლებივად სავალდებულო, თუმცა მათ აქვთ მორალური ძალა, რაც მიმანიშნებელია უმრავლესობის საყოველთაო აზრისთვის. გენერალური ასამბლეა კოორდინირებას გაუწევს ადმინისტრაციულ და ტექნიკურ მხარდაჭერას, რითაც გამოეხმაურება სახელმწიფოს საჭიროებებს, დაკავშირებულს მათი ვალდებულებების შესრულებასთან ადამიანის უფლებათა საერთაშორისო ბილის შესაბამისად. მას შეუძლია უფლებამოსილების მინიჭება გაერო-ს სპეციალიზებული ორგანოების სამუშაოსთვის – მაგალითად, სისტემატურად ტარდება ტრენინგი სამართლიანი სასამართლოს უფლებასთან დაკავშირებით. ზოგიერთ სახელმწიფოში გაერო-ს შეუძლია დამკვირვებლების გაგზავნა სახელმწიფო არჩევნებში დახმარების აღმოჩენის მიზნით (ერთ-ერთი მაგალითია აღმოსავლეთი ტიმორი). ამგვარ ქმედებებს ჩვეულებრივ ამტკიცებს გენერალური ასამბლეა. გენერალური ასამბლეის საგანგებო სესიები ეძღვნება კონკრეტული პრობლემების განხილვას და იმ ქვეყნებზე საუბარს, რითაც ასამბლეა ცდილობს, გარკვეული გამოსასწორებელი ღონისძიებების მიღებას.

Source: სმიტი რონა კ. ადამიანის საერთაშორისო უფლებები: სახელმღვანელო. [მეორე გამოცემა]–რედ. გიორგი ჯოხაძე თარგმანი: მანანა კობიაშვილი,–ოქსფორდის უნივერსიტეტის გამომცემლობა, – „სეზანი“.